Wacław Waldemar Michalski

(ur. 1938)

Poeta, krytyk literacki, eseista, redaktor.

Urodził się we Włodzimierzu Wołyńskim 27 września 1938 roku w rodzinie urzędniczej, jako syn Stefana i Natalii z d. Zienkiewicz. W 1944 roku zamieszkał wraz z rodzicami w osadzie Uchanie, gdzie rozpoczął naukę. Po wojnie przeniósł się do Chełma, tu w 1956 roku skończył Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Czarnieckiego. Następne swoje kroki skierował na Katolicki Uniwersytet Lubelski, gdzie w 1963 uzyskał tytuł magistra filologii polskiej.

Czynnie uczestniczył w  lubelskim ruchu młodoliterackim. W roku zakończenia studiów został członkiem literackiej grupy „Prom”, a w 1965 roku, po jej rozwiązaniu, był jednym z inicjatorów powstania Studenckiego Klubu Literackiego „Kontrapunkty” i współredaktorem ich pisma o tym samym tytule, wydawanym jako dodatek do „Kuriera Lubelskiego”. Należał do założycieli Nauczycielskiego Klubu Literackiego im. Józefa Czechowicza w Lublinie, był jego wieloletnim przewodniczącym. Organizował robotniczy Klub Literacki „Profile”, od 1968 roku działający przy Fabryce Samochodów Ciężarowych. W 1979 roku został współzałożycielem, wraz ze Zbigniewem Strzałkowskim i ks. Wacławem Oszajcą, Grupy Poetyckiej „Signum”.

Jego prozatorskim debiutem był, opublikowany w 1957 roku w „Tygodniku Społeczno-Kulturalnym Katolików”, reportaż pt. Polacy ziemi lwowskiej. Jako poeta zaś ujawnił się na łamach „Biuletynu Młodego Twórcy” w 1960 roku wierszem Poezja Starego Miasta. Jego liczne wiersze, recenzje, artykuły ukazywały się na łamach tygodników „Kamena” (1964–1979) i „Oblicze Tygodnia” (1964–1966) oraz miesięcznika „Życie i Myśl” (1965–1972). Później twórczość krytyczno-literacką kontynuował, zamieszczając artykuły i wiersze w „Sztandarze Ludu”, „Akcencie”, „Głosie Nauczycielskim”, „Kurierze Lubelskim” i wielu innych.

W latach 1962–1985 był kustoszem Biblioteki Uniwersyteckiej KUL, a w latach 1977–1987) – lektorem Szkoły Kultury i Języka Polskiego dla Obcokrajowców KUL (1977–1987).

Od 1978 r. członek Związku Literatów Polskich. W okresie stanu wojennego współinicjował powstanie Duszpasterstwa Środowisk Twórczych. Aktywnie uczestniczył w Tygodniach  Kultury Chrześcijańskiej i w publikacjach Duszpasterstwa. W latach 1985–2014 pełnił funkcję sekretarza redakcji kwartalnika literackiego „Akcent” (nadal pozostaje członkiem zespołu redakcyjnego). Był inicjatorem powołania w 1994 roku (razem z Bogusławem Wróblewskim i Bohdanem Zadurą) Wschodniej Fundacji Kultury „Akcent” (jest sekretarzem Zarządu Fundacji).

Od 1978 r. członek Związku Literatów Polskich. Od 1985 r. do 2014 sekretarz redakcji kwartalnika literackiego „Akcent” (nadal pozostaje członkiem zespołu redakcyjnego). W 1994 r. był inicjatorem powołania (razem z Bogusławem Wróblewskim i Bohdanem Zadurą) Wschodniej Fundacji Kultury Akcent (jest sekretarzem Zarządu Fundacji). Jest autorem wielu tekstów krytycznoliterackich drukowanych w czasopismach polskich i obcych. Przygotował do druku i zaopatrzył wstępem lub posłowiem ponad 40 tomów poezji różnych autorów. Uczestniczył w przygotowaniu niemiecko-polskiej antologii Lubliner Lift oraz roczników polsko-ukraińskiego Dialogu Dwóch Kultur.

Wielokrotnie nagradzany za pracę literacką i społeczną, m.in. otrzymał doroczną nagrodę literacką im. Józefa Czechowicza za tomiki poezji Pejzaż rdzawy i Będziesz jak piołun. Wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury oraz dyplomem Ministerstwa Kultury i Sztuki. W roku 2018 został uhonorowany Nagrodą Miasta Lublin za Całokształt Działalności oraz Nagrodą Angelus w kategorii „Angelus życia kulturalnego”.

W 2002 roku opublikował antologię Pięć wieków poezji o Lublinie, jej trzecie, poszerzone wydanie ukazało się w roku 2015.

Waldemar Michalski publikuje także pod pseudonimami: W.M., Wacław Wołyński, WAM.

Fot. Krzysztof anin Kuzko

Zob. także: Waldemar Michalski