Prof. nadzw. dr hab. Stefan Symotiuk

(1943-2016)

Urodził się 10 lipca 1943 roku. W latach 1966-2007 związany zawodowo z Uniwersytetem Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Stopień doktora uzyskał w 1975, a stopień doktora habilitowanego w 1988 roku. W 1993 roku został mianowany na stanowisko profesora nadzwyczajnego. Prodziekan Wydziału Filozofii i Socjologii w latach 1990-1993 oraz 1996-1999, wieloletni kierownik Zakładu Filozofii Kultury UMCS. Człowiek zasłużony dla kształtowania lubelskiego środowiska filozoficznego. Niestrudzony nauczyciel wielu pokoleń myślicieli i filozofów, dla wielu mistrz niedościgniony. Oddany sprawom naukowym i organizacyjnym Wydziału Filozofii i Socjologii, na którym spędził 41 lat – całe życie zawodowe. Zaangażowany na rzecz upowszechniania myślenia filozoficznego w każdej postaci i w każdej przestrzeni. Zainicjował działalność Towarzystwa Witkacjańskiego, zorganizował cykl konferencji ogólnopolskich zatytułowanych „Przestrzeń w nauce współczesnej”. Był twórcą koncepcji człowieka niespokojnego – „homo inquietus”, propagatorem mikrofilozofii, poszukiwaczem nowinek technologicznych, na bazie których tworzył wizję funkcjonowania człowieka w modularnej rzeczywistości, popularyzował egalitarną kreatywność – bo każdy człowiek jest wyjątkowy. Autor książek: Pojmowanie krytycyzmu i modele krytyki w polskich sporach filozoficznych XX wieku (1987), Filozofia i genius loci (1997), Stany ducha (2011), Kultura, cywilizacja, barbarzyństwo (2014), Rekonesanse witkacjańskie (2015) oraz ponad 200 prac naukowych i publicystycznych. W roku 2022 ukazał się zbiór jego prac filozoficznych – Czas przestrzeni, przestrzeń czasu (Lublin: Norbertinum).

Zmarł 9 grudnia 2016 roku.