Zwi Kanar

(ur. 1931)

Urodził się 16 lipca 1931 roku w Skalbmierzu (województwo kieleckie), w rodzinie chasydzkiej. Ojciec jego był kupcem i właścicielem dużego sklepu. Autor spędził wojnę w obozach: Częstochowa, Płaszów, Skarżysko-Kamienna, Buchenwald, Stassfurt. Brał udział w marszu śmierci. Został oswobodzony w Sudetach, w miejscowości Annaberg w maju 1945 roku, po czym wrócił do Polski. W roku 1946 przyjechał do ówczesnej Palestyny i zamieszkał w kibucu. Następnie zaciągnął się na ochotnika do marynarki wojennej. Brał udział w walkach o niepodległość Izraela.

Jest aktorem teatralnym, filmowym i pantomimy. Na początku lat pięćdziesiątych podjął naukę w Szkole Teatralnej w Tel Awiwie, potem studiował pantomimę w Paryżu u takich mistrzów jak Marcel Marceau i Étienne Decroux. Z Francji wyjechał do Belgii, gdzie stworzył swój własny styl, aranżował wszystkie swoje spektakle. Odbył tournée po Europie, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Grał między innymi w Nowym Jorku, gdzie zdobył bardzo duże uznanie i pozytywną opinię na łamach czasopisma „New York Times”. W roku 1975 napisał swój pierwszy scenariusz do sztuki Jezus i ja, w której grał wspólnie z narratorem. Jest aktorem teatralnym, filmowym i pantomimy.

Pisze w języku jidysz. Jest autorem książek: Ikh un Lemekh (Ja i Lemech), Tel-Aviv 1994, Opgegebn broyt (Oddany chleb), Tel-Aviv 1996 (Literacka Nagroda im. Icyka Mangera) oraz A fish hot mikh nisht ayngeshlungen (Ryba mnie nie połknęła), Tel-Aviv 2003, wydana w tłumaczeniu na język polski.

Autor do dzisiaj mieszka w Izraelu, w Tel Awiwie.

Foto: piona (www.deviantart.com)

Żydowskie dziecko i Ukrzyżowany, „Niedziela” [online], 19.11.2012