|
|
Księgarnia - Albumy
|
Tam za rzeką, za mgłą był rodzinny mój dom. Sagi i ilustracje malarskie obrazujące partyzanckie dzieje leśnych żołnierzy Armii Krajowej „Niedźwiadki” znad Niemna
|
Cena: 22.00 zł
|
Zbigniew Koźliński
Cena zbytu 35,00 zł Cena promocyjna 22,00 zł
Wydanie I Lublin: Norbertinum, 2011 Objętość 189 s. Format 230 x 210 mm mm Oprawa miękka klejona ISBN 978-83-7222-450-7
[ Album poetycko-malarski ]
O książce
Album poetycko-malarski prezentujący twórczość żołnierza 77. Pułku Piechoty Armii Krajowej Ziemi Nowogródzkiej. Reminiscencje młodości, w której tragizm bliskości śmierci mieszał się z humorem, fantazją i młodzieńczym umiłowaniem życia. Autor prowadzi czytelnika i widza po partyzanckich ścieżkach, portretując towarzyszy broni i sanitariuszki, ukazując barwy losu włączonego w Wielką Historię.
O Autorze
Zbigniew Koźliński (1922–2016) – urodzony w Krasnym Grodzie nad Niemnem (woj. nowogródzkie). Ojciec, wywodzący się z Polonii smoleńskiej, był oficerem armii gen. Józefa Dowbora-Muśnickiego; matka, urodzona w Taszkiencie jako córka zesłańca po Powstaniu Styczniowym, powróciła do Polski po wojnie z bolszewikami w 1920 roku. Mieszkali w Czarnowszczyźnie, w majątku położonym koło Szczuczyna Nowogródzkiego, gdzie Zbigniew Koźliński uczęszczał do gimnazjum; ostatecznie jednak ukończył gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Grodnie. Harcerz – w 1939 roku zdobył trzeci stopień sprawności (trzy mewki) w szybownictwie sportowym, w szkole lotniczej w Brasławiu. W 1939 roku ranny w czasie obrony Grodna przed bolszewikami. Ojciec został aresztowany, zaś matka i siostra zostały wywiezione do Kazachstanu, skąd powróciły w 1946 roku, wynędzniałe i schorowane. On sam na polecenie matki uciekł z transportu. W konspiracji działał w ZWZ i AK, jako łącznik z Warszawą. Wielokrotnie przekraczał granicę z Generalną Gubernią. Później walczył w partyzantce, w 77. pp AK („Niedźwiadki”). W bitwie z SS pod Dubiczami został ciężko ranny (gangrena, amputacja nogi); przeżył dzięki niezwykłej ofiarności wielu ludzi. Ukrywał się pod zmienionym nazwiskiem, z „dokumentami” ze szpitala w Królewcu, gdzie rzekomo został wywieziony na przymusowe roboty, a następnie „repatriowany” do Polski z Białorusi. Po wojnie studiował na Politechnice w Łodzi. Pracował w instytutach naukowych i biurach projektów w Warszawie. Posiada kilka patentów. Wydał książki wspomnieniowe Czas Wernyhory (1997) i Czerwoni z Dobrego Domu (2007), zbiór wierszy partyzanckich Na drogach swych (1985; współautor Halina Ludwikowska) oraz album poetycko-malarski Tam za rzeką, za mgłą był rodzinny mój dom (2011). Jest współautorem opracowania Europa nieprowincjonalna (1999).
|
|
|
|
|
|
|