albo o aniołach i Aloszy Karamazowie, Bachtinie i cierpieniu, diable i dżinsach Kawiaka, a także o Kumie Grześkowiaku i kundlu Jaśku, Piłacie i Pani Prędyśce, skwaruszkach i Sokratesie oraz o wielu innych istnieniach i rzeczach pojedynczych.
Z profesor filozofii Jadwigą Mizińską rozmawia Łukasz Marcińczak
Wydanie I
Lublin: Norbertinum, 2014
Objętość 306, [1] s.
Format 147 x 208 mm
Oprawa miękka klejona
ISBN 978-83-7222-466-8
[ Wywiad rzeka ]
Są wywiady rzeczki i wywiady rzeki. Pierwsze – okazjonalne, kiedy chcemy się dowiedzieć o czyichś poglądach w określonym miejscu i czasie jego życia. Ktoś zrobił coś szczególnego, osiągnął sukces, zachował się w godny podziwu sposób. Dziennikarz w imieniu złaknionej zadziwiających newsów publiczności zadaje mu serię pytań, mających na celu wywiedzenie się, jak do tego doszło. Od źródeł do ujścia takiego strumienia informacji niedaleko.
Inaczej, kiedy autor wywiadu upatrzy sobie kogoś, którego chce nie tyle spytać, ile roz-pytać o jego światopogląd, wizję życia, stosunek do ludzi i do świata. Wówczas wywiad musi się przekształcić w roz-mowę. Nawet jeśli „wywiadowca” jedynie zadaje pytania, to pod nimi, odpowiednio dobranymi i ukierunkowanymi, mniej czy bardziej dyskretnie przemyca swój własny światopogląd. „Wywiadowany” dostaje szansę nie tylko prezentacji, ale i uargumentowania, jak też obrony swoich przekonań. Na taką konfrontację postaw dwóch osób potrzeba znacznie więcej czasu i wysiłku. Pewnie z tego względu długie wywiady, zwykle przyjmujące postać książki, noszą nazwę „wywiadów rzek”. Nasz wywiad, mający na początku w obopólnym zamierzeniu zamknąć się w jednorazowej rozmowie, w sposób dla nas nieoczekiwany i nieprzewidziany rozrósł się do rozmiarów „rzecznego”. Ponieważ znamy się od wielu lat, i to z różnych okoliczności, nie zaczynaliśmy naszej rozmowy ab ovo.
O Autorach
Jadwiga Mizińska – ur. w 1945 r. w Opolu Lubelskim, profesor zwyczajny, kierownik Zakładu Filozofii Kultury w Instytucie Filozofii UMCS w Lublinie. Od czterech kadencji prezes Lubelskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. Członek Polskiego Towarzystwa Etycznego. Inicjatorka i współredaktorka serii wydawniczej ''Lubelskie Odczyty Filozoficzne''. Członek Kolegium Redakcyjnego, a następnie redaktor naczelna czasopisma ''Colloquia Communia''. Uczestniczka seminarium ''Filozofia Nauki'' PAN. W swoim dorobku ma ponad 200 artykułów, rozpraw naukowych i recenzji. Autorka licznych książek, w tym: Uśmiech Hioba (1998), Imiona Losu (1999), Herbert-Odyseusz (2006), Duchy domu (2006), Wina i wybaczenie. Jak możliwa jest przemiana zła w dobro? (2007); ostatnio opublikowała dwie powieści: Od cudu (2011) i Żuńczyk (2014).
Łukasz Marcińczak – ur. w 1971 r. w Łodzi, absolwent filozofii UMCS, doktor nauk humanistycznych w zakresie filozofii. Redaguje pismo Stowarzyszenia Absolwentów UMCS ''AS UMCS''. Autor zbioru poetyckiego Profil odciśnięty w glinie (2002) oraz tomu dociekań losologicznych Świat trzeba przekręcić. Rozmowy o imponderabiliach (2013), współredaktor książek: Andrzeja Klimowicza portret wielokrotny (2013) i Homo sentiens - człowiek czujący. Księga Przyjaciół Jadwigi Mizińskiej (2013). Stały współpracownik ''Akcentu'', na łamach którego ogłasza eseje, recenzje i szkice na temat twórców z kręgu ''Kultury'' paryskiej oraz wielokulturowej przeszłości Lublina i Lubelszczyzny.
|
![](javascript: windowFoto( "files/products/Missisipi_120_www.jpg", sTitle+": " );)
![](javascript:windowFoto( "files/products/Missisipi_www_tyl_120.jpg", sTitle+": " );)
