Zdzisław Wojtowicz

(1931–1997)

Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego i Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Polonista, z zamiłowania historyk, entuzjasta sportu. Przez większość życia związany był ze szkolnictwem – jako nauczyciel, dyrektor szkoły, a także wizytator.

Autor cyklu artykułów o tematyce historycznej zamieszczanych w czasopiśmie „Mówią Wieki”. Jego najbardziej znaną publikacją jest monografia rodzinnego miasta pt. Historia Żelechowa (1977), która obejmuje prawie siedem wieków istnienia tego ośrodka. Jest to pierwsza próba ukazania dziejów Żelechowa na tle ogólnego życia narodowego oraz zmieniających się systemów politycznych w Polsce.

Inna jego książka – Traugutt w Żelechowie w latach 1845–1853 (2008) – uzupełnia niemałą lukę w biografii tego bohatera narodowego. Ukazuje Romualda Traugutta – żelechowianina, przyszłego dyktatora Powstania Styczniowego – na tle dziewiętnastowiecznego Żelechowa oraz ważniejszych wydarzeń w kraju i w Europie.

Pisał też wiersze, głównie o tematyce sportowej.

W 2024 roku, staraniem Wandy Wojtowicz, ukazała się jego monografia Zawisza Czarny i jego czasy, ukończona w maszynopisie w 1991 roku. Jest to pokłon oddany wielkiemu rycerzowi, po którym pozostało nie tylko przysłowie „Polegaj jak na Zawiszy”. Pozostała po nim wspaniała legenda, ustanawiająca go symbolem wszystkich cnót rycerskich, podkreślająca jego moralną wielkość. Niech Zawisza Czarny zostanie na nowo odkryty i niech będzie wzorem moralnej wielkości dla nas i dla następnych pokoleń.