Elżbieta Cichla-Czarniawska

(ur. 1935)

Poetka, prozaik, historyk literatury. Urodziła się w Łodzi 31 marca 1935 roku. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącego SS. Nazaretanek w Częstochowie  (matura – 1953 r.) studiowała  filologię polską na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (magisterium – 1957 r.). Po studiach pracowała przez rok w Bibliotece im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie (wtedy ukończyła zaoczny kurs bibliotekarski), następnie przez 17 lat w szkolnictwie częstochowskim. W 1977 r. uzyskała doktorat na Uniwersytecie Łódzkim za rozprawę na temat życia i twórczości Jalu Kurka. Była długoletnim skarbnikiem, potem sekretarzem częstochowskiego oddziału Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza, wykładała też w prowadzonym przy nim Studium Humanistycznym., czynnie uczestniczyła w życiu kulturalnym miasta i regionu. W latach 1976-1999 członek Związku Literatów Polskich, najpierw oddziału krakowskiego, później lubelskiego. Od roku 1983 mieszka w Lublinie. Od 2006 r. należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Debiutowała wierszami w „Tygodniku Powszechnym” (1955 r.). Jest autorką ponad dwudziestu tomików wierszy, sześciu zbiorów wierszy wybranych, w tym trzech dwujęzycznych (angielski, niemiecki, rosyjski), i dziesięciu pozycji prozą (powieści, opowiadania, wspomnienia, małe prozy). Ukazały się także jej prace historycznoliterackie o Jalu Kurku (dwa wydania), Władysławie Sebyle i Zdzisławie Tadeuszu Łączkowskim oraz obszerne wstępy do wybranych przez nią utworów Kazimierza Wierzyńskiego i Juliana Tuwima. Jej artykuły i recenzje były drukowane w pismach ogólnopolskich i regionalnych. Wiersze i proza znalazły się w licznych antologiach i tłumaczeniach (także na język bułgarski i litewski)