Alina Gutry
Seria „Mój wiek XX”, t. I
Cena zbytu 28,00 zł
Cena promocyjna 18,00 zł
Wydanie I
Lublin: Norbertinum, 2013
Objętość 157 s. + 16 s. il.
Format 147 x 208 mm
Oprawa miękka klejona
ISBN 978-83-7222-506-1
[ Wspomnienia ]
Książka została nagrodzona w II edycji Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego im. Profesora Andrzeja Szczeklika „Przychodzi wena do lekarza” – w kategorii „Proza non-fiction”.
Publikacja dofinansowana przez Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych
O książce
Są to wspomnienia z wojennego dzieciństwa, w których zawarta jest kwintesencja dziecięcej naiwności (na przykład kłótnia ze św. Mikołajem), które na tle tragicznych wydarzeń okupacyjnych mogą się wydawać infantylne, ale równocześnie pokazują, jak w tych strasznych czasach funkcjonowała przeciętna polska rodzina.
Prawdziwe wydarzenia wojenne są relacjonowane bezpośrednio przez moich rodziców: Mamę, dźwigającą ciężar utrzymania swego domu, dzieci, uwięzionego męża i pracy, w którą była zaangażowana, oraz Ojca, z jego potwornymi przeżyciami związanymi z półrocznym katowaniem przez gestapo i półtorarocznym pobytem w obozach. Różne emocje towarzyszyły mi podczas opisywania tych zdarzeń, o które w jakiś sposób jako dziecko także się otarłam.
Alina Gutry, fragm. Wstępu
Wojenne dziedzictwo to opowieść o losach rodziny Pawlikowskich, począwszy od początków XX wieku, po lata 60. Poświęcona jest pamięci ojca autorki, Bolesława Pawlikowskiego (1901–1987), pseudonim „Ostroga”, obrońcy Polski w 1920 roku, przodownika Policji Państwowej w Kłobucku, komendanta Podobwodu Kłobuckiego Armii Krajowej w latach 1943–1944, komendanta Obwodu Armii Krajowej Kłobuck-Krzepice. Był więźniem niemieckiego obozu koncentracyjnego Gross-Rosen. Podczas ewakuacji obozu w 1945 roku uciekł z transportu więźniów. Po wojnie aresztowany przez UB, w 1949 roku uwolniony, następnie na własny wniosek zrehabilitowany przez W. Gomułkę. Zamieszkał wraz z rodziną we Wrocławiu, pracując przez kilka lat w Zakładzie Energetycznym, po czym przeszedł na emeryturę. Umarł w 1987 roku, przeżywszy swoją żonę Jadwigę o 11 lat.
Autorka o sobie i o książce
Szkołę średnią ukończyłam we Wrocławiu. Tam również rozpoczęłam studia na Akademii Medycznej. Ukończyłam je w Zabrzu, na Śląskiej Akademii Medycznej, na Wydziale Stomatologii. W zawodzie przepracowałam ponad czterdzieści lat. Pierwsze dwa lata pracy spędziłam w Strzegomiu, po czym wraz z mężem i dzieckiem przenieśliśmy się do Katowic, gdzie mieszkam do dzisiaj. Od kilku lat jestem na emeryturze. Czas wolny staram się wypełniać zgodnie z moimi zainteresowaniami (literatura, podróże itp.).
W ostatnim roku pochłonęło mnie spisywanie wspomnień, które w postaci niniejszej książki oddaję w Państwa ręce. Jej tematem są losy mojej rodziny, które chciałabym uchronić od zapomnienia. Jest to historia osobista, ale zarazem wspólna dla pokoleń, które przeżyły XX wiek. Głównymi jej bohaterami są moi Rodzice, których los, spleciony z moim i brata, ukształtowały trudne dzieje Polski w ubiegłym stuleciu. W jakimś stopniu przecież do tej pory wszyscy dźwigamy brzemię „wojennego dziedzictwa”...
|
![](javascript: windowFoto( "files/products/Gutry_120_1.jpg", sTitle+": " );)
