Bronisław Wardawy
Wydanie I
Lublin: Norbertinum, 2011
Objętość 355, [3] s., 16 s. il.
Format 170 x 240 mm
Oprawa miękka klejona
ISBN 978-83-7222-419-4
[ Słownik biograficzny i opracowanie dziejów polskich kolejarzy zamordowanych w Katyniu i innych miejscach kaźni w ZSRS ]
Dostępne są również: tom 1 oraz komplet
O książce
Publikacja ta kontynuuje podjęty w poprzednim tomie temat „Zbrodni Katyńskiej”, przywołując i upamiętniając kolejarzy polskich, którzy w Katyniu zginęli. To „drugi tom przejmujących świadectw kolejarskiej martyrologii”, jak napisał ks. Eugeniusz Zarębiński.
Oddawana do rąk Czytelników publikacja prezentuje przedstawicieli jednego z zawodów – kolejarzy, którzy zginęli w Katyniu, Charkowie, Miednoje oraz w innych miejscach kaźni na terenie Związku Sowieckiego. [...] Autor, w oparciu o źródła archiwalne, dokumentację Ośrodka „Karta”, zbiory biblioteczne oraz materiały pozyskane od osób prywatnych, a także dostępne opracowania, wyszukał i opracował biogramy ludzi związanych z koleją, którzy zginęli wskutek zbrodniczej polityki ZSRS. Jest to pozycja wartościowa i warta uwagi. Autor, w 70. rocznicę „Zbrodni Katyńskiej”, oddaje hołd pomordowanym kolejarzom, ich rodzinom, a także osobom, które w różny sposób współpracowały z koleją. (dr hab. Mirosław Piotrowski, prof. KUL, dr Ewa Rzeczkowska, fragm. Wprowadzenia)
Z tragedią polskich oficerów zamordowanych w Katyniu zetknąłem się już jako dziecko, albowiem wychowałem się w rodzinie o głębokich tradycjach katolicko-patriotycznych. W 1943 (o czym dowiedziałem się później) ojciec zdobył niemiecką „gadzinówkę”, w której zamieszczane były wykazy nazwisk polskich oficerów zamordowanych wiosną 1940 w Katyniu. […] Z „problemem katyńskim” zetknąłem się też wiele lat później – przy budowie „Kaplicy Pamięci Kolejarzy” w Sanktuarium Maryjnym w Kałkowie-Godowie k. Starachowic. Moja wiedza sprowadzała się wtedy do nazwisk 14 kolejarzy, którzy zginęli w Katyniu, i właśnie ich upamiętniłem na jednej spośród tablic informacyjnych, zamontowanych wewnątrz kaplicy w roku 1988.
Czytając „Nasz Dziennik”, trafiłem przypadkowo na wykaz osób wywożonych na zagładę do Katynia. Była to stała kolumna ks. prał. Z. Peszkowskiego i S. Zdrojewskiego pod tytułem Golgota Wschodu […]. Wśród zamordowanych oficerów były także nazwiska polskich kolejarzy. Właśnie te informacje, zamieszczane w tym dzienniku na przełomie lat 2004/2005, stały się motywem przewodnim mojego opracowania.
Nie bez znaczenia jest również fakt, że urodziłem się w maju 1940, tj. w czasie, kiedy Sowieci dokonali mordów na polskich oficerach w Katyniu, Charkowie i Twerze, wśród których byli także kolejarze. Dlatego czuję się zobowiązany, nie tylko wobec pomordowanych i ich rodzin, ale także wobec ponad półmilionowej rzeszy osób związanych z koleją, opracować temat „katyńskich kolejarzy”. (Bronisław Wardawy)
O Autorze
Bronisław Wardawy – ur. 20.05.1940 w Woli Klasztornej pow. Kozienice. W 1963 w Warszawie ukończył Państwową Szkołę Techniczną o specjalności trakcja elektryczna. Następnie uzyskał dyplomy: inżyniera elektryka w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Lublinie i magistra inżyniera transportu w Radomiu. Pracę na PKP rozpoczął w 1963. Po odbyciu stażu został inspektorem nadzoru, potem głównym inżynierem w Biurze Inwestycji DOKP Lublin. W latach 1990–1998 był zastępcą Głównego Energetyka Okręgu w DOKP Lublin. Karierę zawodową na PKP zakończył 31.12.1999 na stanowisku naczelnika Wydziału Energetyki w DOIK Lublin.
Od 1980 działał w NSZZ „Solidarność” w ramach Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Lublinie. Został przewodniczącym Komisji w Centrali DOKP i Okręgowej Sekcji Kolejarzy NSZZ „Solidarność” w DOKP Lublin. Był również członkiem prezydium MKPK (Międzyokręgowa Komisja Porozumiewawcza Kolejarzy) i Sekcji Krajowej Kolejarzy NSZZ „S” we Wrocławiu, następnie w Warszawie.
Internowany podczas stanu wojennego 13.12.1981, więziony w Zakładzie Karnym we Włodawie. Po wyjściu z więzienia w lutym 1982 podjął działalność najpierw w podziemiu, następnie w reaktywowanym NSZZ „Solidarność”; pełnił te same funkcje co przed stanem wojennym. W latach 1990–1994 sprawował urząd radnego w Ratuszu z ramienia Komitetu Obywatelskiego Lubelszczyzny; został wybrany w pierwszych wolnych wyborach po odzyskaniu niepodległości w Polsce. Po przejściu na emeryturę od 2000 został przewodniczącym Komisji Koordynacyjnej Emerytów i Rencistów PKP przy Sekcji Krajowej Kolejarzy NSZZ „Solidarność”. Jest również wiceprezesem Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym w Lublinie.
Książka ukazała się dzięki wsparciu finansowemu Związku Pracodawców Kolejowych, Warszawa
Spis treści
Szlakami kolejarskiego etosu (ks. Eugeniusz Zarębiński)
Podziękowania (Bronisław Wardawy)
II. Deportowani na wschód 1937 – 1956
III. Zaginieni na „Nieludzkiej ziemi” 1939 – 1945
IV. Ofiary II Wojny Światowej
V. Lekarze i farmaceuci PKP – ofiary II Wojny Światowej
VI. Konspiracja Lwowska 1939 – 1944
VII. Uczestnicy Powstania Warszawskiego 1944
VIII. Więźniowie Zamku Lubelskiego 1944 – 1954
IX. Kaplica pamięci kolejarzy w Kałkowie – Godowie
Posłowie (Bronisław Wardawy)
Wolność i Prawda. Przemówienie przygotowywane przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego na uroczystości 10 kwietnia 2010 roku w Katyniu
Bibliografia
Objaśnienia skrótów
|
![](javascript: windowFoto( "files/products/Wardawy2_120_www.jpg", sTitle+": " );)
