menu
- Już wkrótce |
- Aktualności |
- Nowości |
- Zapowiedzi |
- Kontakt
Autor książki nie jest nadwornym pisarzem związanym ze środowiskiem lub z zespołem ludzi o zmiennym nastawieniu, zależnym od koniunkturalnych możliwości do wykorzystania. Po prostu ceni sobie przede wszystkim niezależność, której głównym kosztem jest samotność.
Żyjemy w świecie skolektywizowania, w różny sposób, myśli i czynów, stąd nagląda potrzeba wydobywania na światło dzienne wielu epizodów, przeważnie świadomie przysypanych niepamięcią. Pod tym względem pomiędzy rozmaitymi, wzajemnie zwalczającymi się „dworami” panuje jakaś zmowa milczenia względem niewygodnych tematów i skutków szkodliwej działalności tych środowisk.
Zgodnie z tradycją, a często i kontrowersyjną maksymą: „historia jest mistrzynią życia” (magistra vitae est), jedno nie ulega wątpliwości – znajomość dziejów jest niezbędna do zrozumienia teraźniejszości i wyciągnięcia odpowiednich wniosków z tego, co w tych dziejach było zarówno złego, jak i dobrego. Wówczas można byłoby powiedzieć, że historia stanowi pewnego rodzaju klucz do przyszłości. Istotne jest zwłaszcza to, w czyich rękach znajdują się, czy też powinny się znajdować, „klucze”. Ironia losu polega na tym, że w dużym stopniu ciągle aktualne są rozmaite „wytrychy”, którymi trzeba się posługiwać w dochodzeniu do prawdy.
Autor niniejszej książki należy do całkowicie już wymierającego pokolenia, którego dzieje nie zostały jeszcze zamknięte. Oprócz pomnikowej działalności, można jeszcze usłyszeć odosobnione głosy wołające – nie tyle w „puszczy”, ile w Kraju – coraz bardziej okaleczane kłamstwem, egoizmem i brakiem wspólnych więzi. Jest to jeden z głosów nie tyle ubolewających nad tym, co się dzieje, ile mający nadzieję, że może wraz z innymi – podobnie samotnymi – głosami przyczyni się do wzmocnienia poczucia wspólnoty w jak najbardziej ludzkim, a nie partyjnym tego słowa znaczeniu.
Tadeusz Wyrwa, Słowo wstępne
Seria: „O Polsce z daleka”, tom 1
Spis treści
Słowo wstępne
I. W pogoni za narodową autoterapią elit
II. W potrzasku walki. O nowe oblicze kultury
III. Na styku literatury i historii humanistycznej z socjalistyczną
IV. Ze schyłkowego dorobku twórczości pisarzy wojennych
V. „Musimy wytrwać”. Wybór korespondencji Józefa Garlińskiego z Tadeuszem Wyrwą
VI. Z korespondencji Zdzisława Jagodzińskiego z Tadeuszem Wyrwą
VII. Z korespondencji pisarzy polskich z Kazimierzem Wierzyńskim
VIII. Fragmenty z emigracyjnego (i nie tylko) życia kompozytora Romana Palestra
IX. Z odtwarzanych dziejów „polskiego Londynu”
X. Epizody z dziejów żołnierza polskiego czasu II wojny światowej
XI. Kapitulacja wojska i ducha polskiego
XII. Pokoleniowe dwugłosy
XIII. Przemówienie na uroczystość przyznania autorowi tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego
XIV. „Wytrwać, by zwyciężyć”. Z myśli Augustyna Jakubisiaka