Poznawać (więc kochać!). O Danucie Paluchowskiej
  • Wydanie: pierwsze
  • Miejsce i rok: Lublin, Norbertinum, 2010
  • Objętość: 434 s. + 9 s. fot. cz.b.
  • Format: 147 x 208 mm
  • Oprawa: miękka klejona
  • ISBN: 978-83-7222-397-5
  • ISSN: 1895-0868
  • SERIA: Mistrzowie
  • Cena zbytu: 36.00 PLN
  • Cena promocyjna: 28.00 PLN
  • Status: Książka dostępna

Projekt okładki: Zofia Kopel-Szulc

Redakcja: Dariusz Seweryn, Agata Seweryn

Seria „Mistrzowie”, tom 4

 

Książka jest pokłosiem spotkania poświęconego prof. KUL dr hab. Danucie Paluchowskiej, które odbyło się w KUL 8 kwietnia 2008 r., w kontekście pierwszej rocznicy śmierci Uczonej. Zawiera wypowiedzi uczestników, ale również teksty nadesłane później przez grono współpracowników i przyjaciół. Osobną część tomu stanowi antologia studiów i szkiców Profesor Danuty Zamącińskiej (nazwiskiem panieńskim sygnowała swoje prace drukowane), dotychczas rozproszonych w licznych czasopismach naukowych i pracach zbiorowych, mająca na celu ułatwienie czytelnikom korzystania z tych wybitnych prac. Wśród nich znalazły się teksty młodzieńcze: recenzje poświęcone Słowackiemu oraz szkice na temat liryki Gałczyńskiego, a także komentarze filologiczno-biograficzne z prac edytorskich. Dodatkowo w tomie zamieszczono mowy wygłoszone na pogrzebie Prof. Danuty Paluchowskiej.

 

O Profesor Danucie Paluchowskiej

 

Urodziła się 1 lipca 1935 roku w Grodnie. Zmarła 17 marca 2007 roku w Lublinie. Lata szkolne zakończone maturą w roku 1952 w Białymstoku. Studia polonistyczne w latach 1952-1957 na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Przez trzy lata (do 1959 roku) pod kierunkiem prof. Czesława Zgorzelskiego przygotowywała Wiersze drobne Mickiewicza (dla przyszłej edycji krytycznej). Na stanowisko asystenta przy Katedrze kierowanej przez prof. Zgorzelskiego została powołana w roku 1960. Stopień doktora nauk humanistycznych uzyskała w 1970 roku (w Instytucie Badań Literackich PAN Warszawa). W tym samym roku – stanowisko adiunkta przy Katedrze Literatury Oświecenia i Romantyzmu. Habilitowała się w 1983 roku już na Wydziale Nauk Humanistycznych KUL na podstawie rozprawy Słynne – nieznane. Wiersze późne Mickiewicza, Słowackiego, Norwida (Lublin 1985). Etat docenta uzyskała w roku 1984, stanowisko profesora nadzwyczajnego w roku 1997, od roku 1997 do 30 września 2005 roku kierowała Katedrą Literatury Oświecenia i Romantyzmu. Lata 1960-2005 wypełnione były pracą na różnych poziomach dydaktyki uniwersyteckiej: od ćwiczeń analitycznych, warsztatowych na roku pierwszym, poprzez ćwiczenia historycznoliterackie, proseminaryjne, wykłady, seminaria (130 magistrów), seminaria doktorskie (7 doktorów). Katedra przez Nią kierowana dostarczyła Uniwersytetowi czterech doktorów habilitowanych.

W pracy naukowej uprawiała różnorodne gatunki badawcze: od prac materiałowych, bibliograficznych, komentarzy filologicznych, prac biograficznych, poprzez rozprawy analityczne, interpretacyjne, ku próbom syntezy. Uprzywilejowany materiał badawczy stanowiła polska poezja od wieku XVIII po lirykę dwudziestowieczną – o Przybosiu, Żagarach i Żagarystach, Miłoszu, Gałczyńskim. Prawdziwą miłością badaczki byli wielcy romantycy polscy (Mickiewicz, Słowacki, Norwid) – traktowani jako „słynni – nieznani”.

Znaczące miejsce zajęły także prace edytorskie: edycja wierszy Zana, listów filomackich, prace mickiewiczowskie i próby norwidowskie. Z ważniejszych dokonań redakcyjnych należy pamiętać o tomach: Religijny wymiar literatury polskiego romantyzmu (1995), Czesław Zgorzelski. Uczony i Wychowawca (2002) – wespół z Marianem Maciejewskim. Pozostawiła nieukończoną edycję Listów Stanisława Pigonia do Czesława Zgorzelskiego. Wszystkie prace drukowane (od debiutu w roku 1959) sygnowane są nazwiskiem panieńskim – Danuta Zamącińska.

Instytut Filologii Polskiej KUL, Katedra Literatury Oświecenia i Romantyzmu oraz przyjaciele uniwersyteccy i bliscy spoza Uniwersytetu przygotowali i wręczyli dedykowany Jej obszerny tom prac: Wobec romantyzmu. Studia i szkice ofiarowane Profesor Danucie Zamącińskiej-Paluchowskiej (Lublin 2006). Była bowiem badaczem niezależnym i w pełni oryginalnym. We wprowadzeniu do tego tomu czytamy, że Profesor Danuta Paluchowska, „(...) interpretując historię poezji jako historię wyobraźni, nigdy nie pozwoliła się okiełznać modnymi metodami, lecz przede wszystkim interesowało ją konkretne użycie języka jako fundamentu sztuki poetyckiej”.

Mimo Jej przedwczesnego odejścia do Domu Ojca pozostawiła trwały ślad w badaniach literaturoznawczych, ale przede wszystkim będzie pamiętana jako wybitny wychowawca kilku pokoleń polonistycznych.

 

Spis treści

 

Od redakcji

 

POŻEGNANIA:

Zdzisław Łapiński

Marian Maciejewski

Agata Seweryn

 

IN MEMORIAM:

Marian Maciejewski: Poetyckie wrażliwości Danuty Paluchowskiej

Bernadetta Kuczera-Chachulska: Liryka i liryczność jako przedmiot wypowiedzi Danuty Zamącińskiej

Małgorzata Cwenk: Filomaci Profesor Danuty Paluchowskiej

Dariusz Seweryn: Wielcy romantycy Danuty Zamącińskiej

Marta Baron: Sposoby czytania liryki romantycznej według Danuty Zamącińskiej

Małgorzata Łukaszuk: „Zacznijmy poruszać się w sferze konkretów”. Pani profesor wobec współczesności

Tadeusz Kłak: Myśląc o Danucie

Alina Aleksandrowicz: Odblask Kresów w życiu i twórczości prof. dr hab. Danuty Paluchowskiej (Kilka refleksji)

Jerzy Starnawski: Wspomnienia profesora

Stanisław Fita: Ze wspomnień

Marek Piechota: Owoce późnych spotkań mogą być najsłodsze. Dobra Pani Profesor – Danuta Paluchowska

Marek Troszyński: Geografia i metafizyka. Rosja w szkolnym zeszycie Juliusza Słowackiego

Fragmenty dyskusji

 

RECENZJE KSIĄŻKI SŁYNNE – NIEZNANE. WIERSZE PÓŹNE MICKIEWICZA, SŁOWACKIEGO, NORWIDA (LUBLIN 1985)

Zdzisław Łapiński: Nieznośna książeczka

Zofia Stefanowska: O wierszach romantycznych

 

WYBÓR PRAC DANUTY ZAMĄCIŃSKIEJ

„O Juliuszu Słowackim 1809-1959”

Ze studiów nad kompozycją wierszy lirycznych Mickiewicza

O liryce erotycznej K.I. Gałczyńskiego

O kilku nowych motywach wierszy Słowackiego

Wiersze i piosnki Tomasza Zana

Przyboś wobec Mickiewicza

„Widzę naprzód o wiek”?

„Znalezione piórko”

Listy Onufrego Pietraszkiewicza do rodziny z pierwszych lat wygnania

Przyboś przy świecy

Miłosz i Żagary

Słowacki Zgorzelskiego

„Twa dusza znała to...”

Żeromski i świat poezji

Emocje uczonych (z listów Stanisława Pigonia do Czesława Zgorzelskiego)

[Arcydzieła są pełne łez...]

 

Nota bibliograficzna

Indeks osób   
więcej o książce
zwiń
Polecane

Felietony i eseje o jagiellońskim duchu miasta Lublina

Książka o dojrzewaniu do ojcostwa

Zbiór opowiadań, których motywem przewodnim jest emigracja i związane z nią dylematy życiowe bohaterów.

Wspomnienia z posługi duszpasterskiej wśród deportowanych do Kazachstanu.