o. prof. dr hab. Leon Dyczewski OFMConv

(1936-2016)

Profesor socjologii, wieloletni wykładowca Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, organizator studiów dziennikarskich na KUL. W pracy naukowej podejmował zagadnienia socjologii kultury, rodziny oraz środków komunikowania społecznego, łącząc podejście socjologiczne z ujęciem filozofii i polityki społecznej. Wychował liczne grono uczniów, jako nauczyciel akademicki znany z życzliwości, skromności i dobroci, dla wielu był Mistrzem.

Urodził się 28 października 1936 w Małopolu. Święcenia kapłańskie przyjął w 1962 roku. Rok później rozpoczął studia z filozofii społecznej i socjologii na KUL. Był wykładowcą w Wyższym Seminarium Ojców Franciszkanów w Łodzi, a w roku 1969 rozpoczął pracę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, najpierw w Międzywydziałowym Zakładzie Badań nad Kulturą Chrześcijańską, następnie (od 1971 roku) w Katedrze Socjologii Chrześcijańskiej. W latach 1984-2008 kierował Katedrą Socjologii Kultury, a od 2008 do przejścia na emeryturę w roku 2013 Katedrą Kultury Medialnej.

Główne nurty jego zainteresowań badawczych obejmowały socjologię kultury, teorie i środki komunikowania społecznego, socjologię rodziny, antropologię społeczną, public relations, wielokulturowość, kulturę regionalną w procesach jednoczenia się Europy i globalizacji, kultury alternatywne, style życia.

Jest autorem kilkuset prac naukowych i publicystycznych na temat kultury, religijności, rodziny, komunikacji społecznej i mediów, filozofii i polityki społecznej.

Wyjeżdżał na zagraniczne pobyty studyjno-badawczo-dydaktyczne do Francji, Wielkiej Brytanii, Austrii, Belgii, USA oraz Niemiec.

Równolegle z pracą naukowo-dydaktyczną angażował się w działalność administracyjno-organizacyjną. Był wychowawcą i wicerektorem Wyższego Seminarium Ojców Franciszkanów w Łodzi (1968-1969), Prefektem ds. Formacji i Studiów swojej prowincji zakonnej (1969-1972 oraz 1989-1992), Prefektem ds. Formacji i Studiów Jurysdykcji Franciszkańskich Europy Środkowej i Wschodniej (1992-1995), prodziekanem Wydziału Nauk Społecznych KUL (1990-1993), Dyrektorem Podyplomowego Studium Komunikowania Społecznego i Dziennikarstwa KUL, organizatorem nowego kierunku studiów dziennikarstwo i komunikacja społeczna na KUL (2007).

Należał do bardzo wielu organizacji i stowarzyszeń naukowych, m.in. do Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, Polskiego Towarzystwa Gerontologicznego (był jednym z założycieli), Polskiego Towarzystwa Polityki Społecznej, European Association for Catholic Adult Education (przez kilka kadencji był członkiem Prezydium). Zasiadał w komisjach Episkopatu Polski - do spraw środków społecznego przekazu, do spraw trzeźwości oraz do spraw kultury, a także Komitecie Nauk o Pracy i Polityki Społecznej PAN (4 kadencja) oraz Komitecie Socjologii PAN. Był ekspertem Państwowej Komisji Akredytacyjnej dla kierunku socjologia. Udzielał się w Zespole Doradców Ministra Pracy i Polityki Socjalnej (1992), Radzie Polityki Społecznej przy Urzędzie Prezydenta RP Lecha Wałęsy (1993-95).

Jego działalność została doceniona i wyróżniona licznymi odznaczeniami. Otrzymał między innymi Nagrodę Naukową im. Włodzimierza Pietrzaka (1995), Medal za Zasługi w Walce o Niepodległość i Prawa Człowieka 13.XII.1981 (1989), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2004), Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2006), Medal im. Wacława Szuberta (2007), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2008).

Zmarł 16 lutego 2016 roku w Łodzi.