Andrzej Biernacki (oprac.)
Andrzej Biernacki (oprac.)

dr hab. Andrzej Biernacki

(ur. 1931)

 

Krytyk literacki, felietonista, badacz i historyk literatury współczesnej, edytor. Urodził się 13 września 1931 roku w Imielnie. W czasie II wojny światowej został wysiedlony wraz z rodziną do Generalnego Gubernatorstwa. Od 1945 roku uczył się w gimnazjum w Łowiczu, a od 1947 roku w III i I Liceum Ogólnokształcącym we Wrocławiu. Debiutował w 1949 roku, ogłaszając teksty informacyjne w dziale miejskim „Słowa Polskiego”. Po przeniesieniu się do Warszawy rozpoczął w 1950 roku studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, jednak w 1953 roku z powodów politycznych został relegowany z uczelni. Od 1952 roku publikował recenzje i artykuły oraz pracował jako adiustator w tygodniku „Dziś i jutro”, skąd został usunięty w 1954 roku. Od 1955 do 1957 roku pracował jako lektor w Teatrze Polskim w Warszawie. Od 1958 roku rozpoczął wieloletnią współpracę z miesięcznikiem „Twórczość”, gdzie publikował artykuły, recenzje literackie, przekłady literatury pięknej. W 1958 roku związał się również z miesięcznikiem „Więź”. Podjął także współpracę z redakcją „Polskiego Słownika Biograficznego”, zamieszczając tam kilkadziesiąt haseł biograficznych. W 1959 roku przywrócono mu statut studenta i mógł złożyć pracę magisterską (u prof. Juliana Krzyżanowskiego). Od 1961 do 1966 roku publikował recenzje w dwutygodniku „Współczesność”. Współpracował z periodykiem „Perspectives Polonaises” (w latach 1961-1979). Był także redaktorem wydawnictwa „Blok Notes Muzeum im. Adama Mickiewicza”, poświęconego literaturze polskiej XIX i XX w. (w latach 1961-1964). Podjął pracę w Ośrodku Dokumentacji i Informacji Naukowej Polskiej Akademii Nauk (do 1966), a następnie w Instytucie Historii Nauki i Techniki PAN, gdzie był m.in. (od 1967) sekretarzem redakcji rocznika „Organon”, obecnie jest także jego redaktorem. W latach 60. i 70. XX w. publikował teksty poświęcone historii literatury XIX wieku i historii nauki w „Kwartalniku Historii Nauki i Techniki” (od 1967 do 1979), „Tygodniku Powszechnym”, „Pamiętniku Teatralnym” i „Dialogu”. W 1976 roku podpisał tzw. „Memoriał 59”, protestując przeciwko planowanym zmianom w Konstytucji PRL. W latach 80. XX w. ogłosił w „Roczniku Literackim” ponad sto biogramów pisarzy w dziale materiałów biobibliograficznych. W 1989 roku obronił pracę doktorską o Aleksandrze Przezdzieckim (pod kierunkiem prof. Tadeusza Ulewicza). W latach 90. publikował w paryskiej „Kulturze” i „Dekadzie Literackiej”. Habilitował się w Instytucie Historii Nauki PAN (1997). Jest profesorem i wykładowcą Wydziału Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Wyższej Szkoły Dziennikarskiej im. Melchiora Wańkowicza w Warszawie. Członek Polskiego PEN Clubu (od 1971), Związku Literatów Polskich (1977-1983), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1990) i International Federation of Journalist.

 

[za: pl.wikipedia.org]

 

Zob. także: Andrzej Biernacki

Książki autora: