dr hab. Zbigniew Lisowski, prof. UPH

(ur. 1931)

Urodził się 27 czerwca 1931 roku w Wilnie, pochodzi z rodziny nauczycielskiej. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Józefa Ignacego Kraszewskiego w Białej Podlaskiej i filologii polskiej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Doktorat (z wyróżnieniem) w krakowskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej. Specjalizacja w dziedzinie historii literatury Młodej Polski (zwłaszcza twórczości Stefana Żeromskiego) oraz teorii interpretacji dzieła literackiego; autor ponad 70 rozpraw i artykułów, w tym 4 książek, głównie z zakresu historii oraz metodologii literatury: Interpretacja utworu literackiego jako główny problem metodyczny (1988), Arcydzieła nowelistyczne Stefana Żeromskiego. Studium analityczno-interpretacyjne (1991), „Bez dogmatu'' Henryka Sienkiewicza jako powieść psychologiczna. Studium analityczno-interpretacyjne (1997), Nowelistyka Stefana Żeromskiego (1999), Tragizm wojny i okupacji w poezji Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, Tadeusza Różewicza i Zbigniewa Herberta (2008), Poznawanie poezji. Interpretacje (2008). Habilitacja na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego. Emerytowany profesor Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Siedlcach (Akademia Podlaska, obecnie Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach), czynny wykładowca w Szkole Wyższej Przymierza Rodzin w Warszawie. Amatorsko: eseistyka na tematy sztuki, zwłaszcza malarstwa, twórczość literacka (Obrzeża, 2002) i przekładowa.