Premiera: ANNA ZIELIŃSKA, „Słoneczniki” (17.05.2024)

17 maja 2024 roku ukazał się czwarty tom poezji Anny Zielińskiej pt. „Słoneczniki” – lublinianki, absolwentki filologii polskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, która zawodowo zajmuje się słowem i wyraża się poprzez słowo, zarówno to pisane, jak i śpiewane. Do książki dołączona jest tym razem płyta CD Audio z jej utworami muzycznymi.

Radosne piękno tego kwiatu, niewątpliwie zachwycającego swą urodą i napełniającego ogrody pozytywną energią, wiążesię więc symbolicznie z cierpieniem oddalenia, rozłączenia, niespełnienia. Ten splot znaczeń, do których dołączają wspomniane wcześniej wierność i oddanie, tworzy warkocz życia „dotkniętego” miłością.
„Słonecznikami” można określić wiersze Anny Zielińskiej zawarte w tym zbiorze (na wzór „pocałunków” Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, gdzie tytuł cyklu poetyckiego stał się poniekąd określeniem gatunkowym obecnych w nim utworów). Są one bowiem nieustannie skierowane ku miłości w różnorodnych, bogatych jej realizacjach, objawieniach. W słowach, w budowanych nimi znaczeniach, obrazach, w melodii wiersza, w jej harmonii i dynamice wyraża się pragnienie odzwierciedlenia wielobarwności tej siły, która napełnia swoim blaskiem zarówno materię, cielesność, jak i duchowe wnętrze całego stworzenia. Ale jednocześnie jest to wyraz bardzo osobistego, można powiedzieć powszedniego, codziennego doświadczenia, w którym bije źródło istnienia.
[...]
W obrazie słoneczników kierujących się ku światłu zawarta jest zachęta do ciągłego otwarcia na piękno i dobro, do kształtowania skłonności ku wartościom tworzącym jasną stronę życia. Poezja Anny Zielińskiej budzi wrażliwość i potrzebę weryfikacji własnej postawy wobec rzeczywistości. Zauważalne jest bowiem, że współczesny świat bardziej pociąga pozór, ciemność i chaos różnorodnych, nieprzewidywalnych transgresji. Dlatego tym cenniejsze są gesty wskazujące na prawdziwe źródła życia, ku którym wciąż jeszcze możemy zwracać nasze serca. U zarania dziejów ludzkości zapisane zostały słowa, które jasno określiły podstawową alternatywę istnienia: „Patrz! Kładę dziś przed tobą życie i szczęście, śmierć i nieszczęście. [...] Wybierajcie więc życie, abyście żyli wy i wasze potomstwo [...]” (Księga Powtórzonego Prawa 30,15.19).

Piotr Sanetra, fragmenty wstępu